Oma danst op tafel

Oma danst op tafel

zijn we er nu bijna?? zucht ik. Ja hoor! Roept mijn moeder met haar super-irritante piepstemmetje. Kijk! daar is het! De grot van opa en oma! Pfieuw! denk ik. Snel spring ik onze auto uit. Achterbak open, tas eruit en weg ben ik. Snel een kus op mijn vaders behaarde gezicht, en een knuffel voor mijn moeder. DOEI! Brul ik en dan sprint ik weg. Fijn, opa staat al in de boot om het blubbermeer over te steken. Net als ik in de boot wil springen, zet opa zich af en vaart weg. Ik plons zo het blubbermeer in en kan me nog net uit de kaken van Krokie bevrijden. Snel spring ik de kant op en roep zo hard als ik kan naar opa. OPA!!! je vergeet me! brul ik. Gelukkig hoort opa me. snel keert hij om. Sorry Marieke, zegt opa en laat me de boot in klimmen. Gelukkig gaat het nu wel goed. Snel gaan we het meer over en dan zijn we er. Waar is oma eigenlijk? vraag ik. O, zegt opa. niks aan de hand. Ze stond net op tafel te dansen toen jullie aankwamen. O, zei ik. ik snap het al. Mag ik straks ook op tafel dansen? Vraag ik aan opa terwijl ik mijn allerliefste gezichtje opzet. Natuurlijk. Roept opa. Maar dan moet je wel eerst een potje Veldfeest met ons  spelen. Joepie! juich ik! Mag ik dan het clownsmasker op? Jazeker!  he! we zijn er al! roep ik verbaasd. Ja. zegt opa. Kom je meteen mee naar het veld? Oma is er al met de maskers. Snel rennen we naar het veld. Oma is al bezig. Als ze ons ziet aankomen maakt ze van blijdschap een flikflak. ze gooit de maskers naar ons toe en we beginnen snel. Hoho, zegt oma. we moeten wel eerst het veld-lied zingen. Natuurlijk! Roepen opa en ik in koor. Dan beginnen we te zingen.'''' in het veld, ja in het veld, daar doen we het Veldfeest spel!!"" Dan zetten we de maskers op en beginnen. huuuuuuuuuuuuuu! gillen we. De tijd vliegt om met dit spel. En dan is het eindelijk tijd. Tijd om op tafel te dansen! Hups! daar gaan we! De tafel op! We zetten het liedje Oelala op. yeah! dit is echt cool! Denk ik. We dansen en we springen. Maar opeens.... BOEM!! Wat was dat? roept opa. Help! gil ik. We kijken naar beneden. Dan zien we oma op de grond liggen. Opa en ik schrikken. Van schrik vallen we ook van tafel. Dan beginnen we hard te lachen. Opa lacht zo ongelooflijk hard dat oma en ik oorpijn krijgen. Als we uiteindelijk weer gekalmeerd zijn vertrekken we naar het grote bed. We gaan gezellig met zijn drieën onder het schaap liggen. We trekken aan de baard van de dwerg en het licht gaat uit. Ik verheug me nu alweer op de volgende dag. De volgende heerlijke en avontuurlijke dag bij mijn knotsgekke opa en oma.



verhaal geschreven door Marieke.

De auteur aan het werk

De inspirerende foto's